هزار سال پیش
شبی که ابر اختران از دوردست
میگذشت از فراز بام من
صدام کرد
چه آشناست این صدا
همان که از زمان گاهواره میشنیدمش
همان که از درون من صدام میکند
هزار سال میان جنگل ستارهها
پی تو گشتهام
ستارهای نگفت کزاین سرای بی کسی، کسی صدات میکند؟
هنوز دیر نیست
هنوز صبر من به قامت بلند آرزوست
عزیز همزبان
تو در کدام کهکشان نشستهای؟...!
''هوشنگ ابتهاج''
دل شکسته باطنش از ریشه ویران می شود...!...
ما را در سایت دل شکسته باطنش از ریشه ویران می شود...! دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : 1banoodastaki9 بازدید : 215 تاريخ : دوشنبه 18 آذر 1398 ساعت: 21:47