- بیقراری منوببخش
- بی تو اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم ...!
- چه کنم دل چو هوای تو کند شب همه شب سر اگر بی تو به دیوار غریبی نزنم ...؟!
- باز کن در که گدای سحرت برگشته، عبد عصیان زده و در به دردت برگشته ...!
- سحر اول ...
- کشتی شکسته منم ، بال و پر بسته منم؛کی شود حر شوم و توبه مردانه کنم؟!
- نرفتی ولی ماندنت رفتن است؛ تو پیمان شکن هستی و نیستی!من امروز اگر می روم، سالهاست؛ که تو پیش من هستی و نیستی ...!
- به پایان آمد این دفتر حکایت همچنان باقی ؛؛ به صد دفتر نشاید گفت حسب الحال مشتاقی...!* پایان*
- پایانى براى قصه ها نیست ، خسته ام از جنس قلابى آدم ها ! دار میزنم خاطرات کسى را که مرا آزرده ؛ حالم خوب است اما گذشته ام درد میکند ...!
- ماجرای من و تو ...
آخرین مطالب
امکانات وب
عقیله، عارفه، عالمه، عابده، فهیمه، کامله و...
اینها لقبهای بانویی است که 1377 سال پیش در چنین روزی چشم جهان به تولدش روشن شد.
پدرش امیرالمومنین علی (ع) بود و مادرش هم فاطمه زهرا (س).به هر دو خیلی شبیه بود، از هر لحاظ
وقتی به دنیا آمد، رسول خدا در سفر بود،
در بازگشت، به محض شنیدن خبر تولد دختر علی(ع)، خودش را به آنها رساند، در آغوش گرفت و بوسیدش و نامش را زینب گذاشت.
یعنی "زینت پدر". که شد واقعاً
عقیله به بانوی خردمند و دور اندیش می گفتند. عارفه از معرفت بانو. عالمه از علم فراوانش، عابده از عبادتهای کم نظیرش، فهمیه از فهم و بصیرتش، کامله از کمالات اخلاقی اش حکایت دارد و...
امام سجاد (ع) بخشی از عظمت بانو را با این کلام در تاریخ ثبت نمود وقتی به زینب(س) فرمود:
«انت عالمه غیر معلمه وفهمه غیر مفهمه»[1] ؛
یعنی بحمداللّه ، عالمى هستى که نزد کسى تعلیم ندیدى و دانایى هستى که نزد کسى نیاموختى» که حکایت می کند از علم خدادادی زینب.
«ذلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتیهِ مَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ»[2]
این بخشایش خداست که به هر که شایسته بداند ارزانى مى دارد
بانو الگوی صبر و از خودگذشتگی بود و در کربلا سپر بلای کودکان و پرستار بیماران بود.
به همین دلیل روز ولادت بانو را در تقویم روز پرستار نامیده اند.
این روز بزرگ را به همه پرستاران فداکار و قهرمان کشورمان که با وجود سختی کار، صبر و مهربانیشان زبان زد است تبریک عرض می نماییم.
ما را در سایت دل شکسته باطنش از ریشه ویران می شود...! دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : 1banoodastaki9 بازدید : 226